Międzynarodowe Kryteria Konsensusu (ICC) 2011
Encefalopatia mialgiczna jest nabytą chorobą neurologiczną przebiegającą z wielosystemowymi dysfunkcjami. Charakteryzuje się dysfunkcjami układu nerwowego, odpornościowego i hormonalnego, zaburzeniami w komórkowym metabolizmie energetycznym i w transporcie jonowym. Chociaż objawy dynamicznie oddziałują na siebie, zmieniają się i nasilają pod wypływem konkretnych przyczyn, zostały pogrupowane według regionów patofizjologii, aby zapewnić ogólny pogląd.
Objaw podstawowy: powysiłkowe wyczerpanie neuroimmunologiczne (A)
ORAZ
3 zaburzenia neurologiczne: przynajmniej jeden objaw z 3 kategorii objawów (B)
ORAZ
3 zaburzenia immunologiczne/ układu pokarmowego/ układu moczowo-płciowego: przynajmniej jeden objaw z 3 kategorii objawów (C)
ORAZ
1 zaburzenie metabolizmu energetycznego/transportu jonowego: 1 objaw (D)
A. Powysiłkowe wyczerpanie neuroimmunologiczne
Jest to niezdolność do wytwarzania wystarczającej ilości energii połączona z silnymi objawami neuroimmunologicznymi (jest to cecha kluczowa). Charakterystyka:
1. Wyraźna, szybko pojawiająca się męczliwość fizyczna i/lub poznawcza w odpowiedzi na wysiłek, który może być minimalny, np. czynności życia codziennego lub proste zadania umysłowe mogą być wycieńczające i pogorszyć stan zdrowia;
2. Powysiłkowe zaostrzenie objawów, np. ostre objawy grypopodobne, ból oraz pogorszenie innych objawów;
3. Powysiłkowe wyczerpanie może nastąpić natychmiast, po kilku godzinach, a nawet po kilku dniach od podjętego wysiłku;
4. Okres rekonwalescencji po wysiłku jest długi, zwykle trwa 24 godziny lub dłużej. Pogorszenie objawów może trwać kilka dni, tygodni, a nawet dłużej;
5. Niski próg fizycznej i psychicznej męczliwości (brak wytrzymałości) prowadzi do znacznego obniżenia poziomu aktywności sprzed choroby.
B. Zaburzenia neurologiczne
Z czterech poniższych kategorii objawów musi wystąpić minimum jeden objaw w co najmniej trzech kategoriach:
1. Zaburzenia neurokognitywne:
• Trudności w przetwarzaniu informacji: spowolnienie toku myślenia, zaburzenia koncentracji np. poczucie zamieszania, dezorientacja, przeciążenie poznawcze, trudności w podejmowaniu decyzji, spowolnienie mowy, nabyta lub powysiłkowa dysleksja;
• Pogorszenie pamięci krótkotrwałej, np. trudności z zapamiętaniem, co się chce powiedzieć, co ktoś mówił, ze znalezieniem słowa, z zapamiętaniem informacji, słaba pamięć robocza.
2. Ból
• Ból głowy: np. przewlekłe rozległe bóle głowy, często obejmujące bóle oczu, za oczami lub w tylnej części głowy, które mogą być związane z napięciem mięśni szyi; migrena; napięciowe bóle głowy;
• Silny ból mięśni, ścięgien, stawów, brzucha lub klatki piersiowej. Jest to ból o charakterze niezapalnym i często migruje, np. rozległa hiperalgezja, rozległy ból (który może spełniać kryteria fibromialgii), bóle mięśniowo-powięziowe lub promieniujące.
3. Zaburzenia snu
• Zaburzenie rytmu snu, np. bezsenność, wydłużenie snu, w tym drzemki, sen przez większość dnia oraz brak snu w nocy, częste wybudzenia, pobudki występujące wcześniej niż przed wystąpieniem choroby, wyraziste sny/koszmary;
• Nie dający odpoczynku sen, np. uczucie wyczerpania po przebudzeniu, niezależnie od czasu trwania snu, senność w ciągu dnia.
4. Zaburzenia neurosensoryczne, percepcyjne oraz motoryczne
• Neurosensoryczne oraz percepcyjne, np. niezdolność do skupienia wzroku, nadwrażliwość na światło, hałas, wibracje, zapach, smak i dotyk; zaburzenie percepcji głębi;
• Motoryczne, np. osłabienie mięśni, drżenie, słaba koordynacja, poczucie niestabilności stojąc na nogach, ataksja;
C. Zaburzenia immunologiczne, układu pokarmowego i układu moczowo-płciowego
Z pięciu poniższych kategorii objawów musi wystąpić minimum jeden objaw w co najmniej trzech kategoriach:
1. Objawy grypopodobne nawracające, bądź o charakterze przewlekłym – przeważnie występujące lub nasilające się podczas wysiłku, np. ból gardła, zapalenie zatok, węzły chłonne na szyi i/lub pachowe mogą być powiększone albo bolesne w badaniu palpacyjnym;
2. Podatność na infekcje wirusowe z wydłużonym okresem rekonwalescencji;
3. Objawy z przewodu pokarmowego, np. mdłości, ból brzucha, wzdęcia, zespół jelita drażliwego (IBS);
4. Objawy z układu moczowo-płciowego, np. nagłe parcie na mocz lub częstomocz, moczenie nocne;
5. Nadwrażliwość na: pokarmy, leki, substancje chemiczne lub zapachy.
D. Zaburzenia metabolizmu energetycznego/transportu jonowego:
Przynajmniej jeden objaw.
1. Objawy z układu sercowo-naczyniowego, np. niezdolność do utrzymania pionowej pozycji ciała – nietolerancja ortostatyczna, hipotensja neurogenna, zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej (POTS), kołatanie serca z zaburzeniami rytmu serca lub bez, uczucie utraty równowagi/zawroty głowy;
2. Objawy z układu oddechowego, np. tzw. „głód powietrza” (ang. air hunger), trudności z oddychaniem, zmęczenie mięśni klatki piersiowej;
3. Utrata stabilności termostatycznej, np. niska temperatura ciała, wyraźne dobowe wahania temperatury ciała, napady zlewnego pocenia się, nawracające uczucie stanu gorączki z nieznacznie podwyższoną temperaturą ciała lub bez, zimne kończyny;
4. Nietolerancja bardzo wysokich lub bardzo niskich temperatur.
Choroby współistniejące: fibromialgia, zespół bólowy mięśniowo-powięziowy, zespól stawu skroniowo-żuchwowego, zespół jelita drażliwego, śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego, zespół Raynauda, zespół wypadania płatka zastawki mitralnej (zespół Barlowa), migreny, alergie, wieloczynnikowa wrażliwość na czynniki chemiczne (MCS), Hashimoto, zespół suchego oka, depresja egzogenna. Migrena i zespół jelita drażliwego mogą poprzedzać ME, a potem stać się z nim związane. Fibromialgia i ME „zachodzą” na siebie.
Autorzy:
Carruthers BM, van de Sande MI, De Meirleir KL, Klimas DG, Broderick G, Mitchell T, Staines D, Powles ACP, Speight N, i in.
Autorzy zaczęli od CCC i wprowadzili rozległe zmiany. Stworzenie nowych kryteriów (ICC) miało zidentyfikować obiektywne, wymierne i powtarzające się nieprawidłowości, które wskazują na obszary leżące u podstaw patofizjologii ME. Kryteria ICC spełniają pacjenci wykazujący wyraźne zaburzenie systemu nerwowego i niski próg zmęczenia po wysiłku fizycznym i umysłowym. Odnosząc się do badań i doświadczeń klinicznych, które wskazują na powszechne stany zapalne i zmiany chorobowe w układzie nerwowym, autorzy zdecydowali się użyć terminu „ME” zamiast „CFS” lub „ME / CFS” (Decyzja ta została zakwestionowana przez niektórych badaczy, którzy sprzeciwiają się użyciu tego terminu, twierdząc, że nie ma przekonujących dowodów na zapalenie w ME / CFS). Kryteria ICC są przeznaczone do celów klinicznych i badawczych. Autorzy identyfikują ME poprzez kod międzynarodowej klasyfikacji chorób ICD-10: G93.3 (Zespół zmęczenia po zakażeniach wirusowych).
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/j.1365-2796.2011.02428.x
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK284898/
https://me-pedia.org/wiki/International_Consensus_Criteria
Jeśli uważasz treść strony mecfs.pl za pożyteczną, dowiedz się jak możesz wesprzeć jej rozwój.
