Kryteria Instytutu Medycyny IOM (2015)
W 2015r Instytut Medycyny (Institute of Medicine, IOM), teraz znany jako Państwowa Akademia Medycyny (National Academy of Medicine, NAM), opublikował raport na temat ME/CFS pod tytułem „Ponad ME/CFS: Przedefiniowanie choroby”. Komisja IOM zaproponowała przedefiniowanie kryteriów diagnostycznych, żeby ułatwiać szybszą diagnozę i polepszać zrozumienie tej choroby przez personel medyczny i społeczeństwo. Według kryteriów diagnostycznych IOM 2015 dla postawienia diagnozy tej choroby u dorosłych i dzieci muszą być obecne trzy konkretne objawy i przynajmniej jedna z dwóch dodatkowych oznak choroby. Oto te trzy wymagane objawy:
1. Znaczna redukcja lub osłabienie zdolności utrzymywania poziomu aktywności w porównaniu z czasem sprzed zachorowania (w sferach zawodowej, edukacyjnej, towarzyskiej lub życiu osobistym), które:
a. trwają dłużej niż pół roku.
b. występują w połączeniu ze zmęczeniem, które bywa wyczerpujące, występuje od pewnego momentu w życiu, nie jest spowodowane niezwykłym czy nadmiernym wysiłkiem i nie jest w znaczący sposób zniwelowane przez odpoczynek.
2. Znaczne pogorszenie samopoczucia po wysiłku (PEM)* – pogorszenie objawów po wysiłku fizycznym, intelektualnym lub emocjonalnym, który przed zachorowaniem nie powodowałyby problemu. PEM często doprowadza pacjenta do nawrotu intensywnych objawów, który może trwać kilka dni lub tygodni lub dłużej.
3. Nie dający wypoczynku sen – pacjenci z ME/CFS mogą nie poczuć się lepiej, czy mniej zmęczeni nawet po dobrze przespanej nocy pomimo braku obiektywnych problemów związanych ze snem.
Przynajmniej jedna z następujących oznak musi być obecna:
1. Upośledzenie funkcji poznawczych* – pacjenci mają problemy z myśleniem, pamięcią, funkcją wykonawczą, przetwarzaniem informacji, również z utratą uwagi i osłabionymi funkcjami psychomotorycznymi. Wszystkie te problemy mogą być zaostrzone przez wysiłek, przedłużoną wyprostowaną postawę ciała, stres, presję czasu i mogą poważnie wpłynąć na zdolność utrzymywania pracy lub chodzenia do szkoły w pełnym zakresie.
2. Nietolerancja ortostatyczna – pacjenci doświadczają pogorszenia objawów po wstawaniu i utrzymywaniu postawy wyprostowanej ciała mierzalnego obiektywnymi nieprawidłowościami tętna i ciśnienia krwi, jakie występują w trakcie wstawania, ortostatycznymi parametrami życiowymi lub testami przechylania głowy. Objawy ortostatyczne, między innymi zawroty głowy, omdlewanie, zwiększone zmęczenie, pogorszenie funkcji poznawczych, bóle głowy i nudności pogarszają się przy spoczynkowej postawie wyprostowanej (stojącej lub siedzącej) w sytuacjach życia codziennego i zanikają (choć niekoniecznie przechodzą całkowicie), gdy pacjent przejdzie do pozycji leżącej. Nietolerancja ortostatyczna często prezentuje się jako objaw najbardziej kłopotliwy ME/SFC
wśród chorych nastolatków.
*Częstotliwość występowania i stopień tych objawów muszą być zbadane. Komisja IOM określiła, że „Diagnoza ME/CFS musi być kwestionowana, jeśli pacjent nie wykazuje tych objawów przynajmniej 50% czasu w stopniu umiarkowanym, znacznym lub intensywnym.”
Inne powszechne objawy ME/CFS
U wielu osób chorych na ME/CFS występują inne objawy. Często spotykane dodatkowe objawy to:
Ból mięśni
Ból stawów bez obrzęku lub zaczerwienienia
Bóle głowy inne niż dotychczas, bardziej intensywne
Węzły chłonne szyjne lub pod pachą nabrzmiałe lub wrażliwe na dotyk
Częsty i nawracający ból gardła
Dreszcze i pocenie się w nocy
Zaburzenia wzroku
Nadwrażliwość na światło lub dźwięk
Nudności
Uczulenie lub nietolerancja na jedzenie, zapachy, środki chemiczne lub leki
Jeśli uważasz treść strony mecfs.pl za pożyteczną, dowiedz się jak możesz wesprzeć jej rozwój.
Źródło:
