Loading...

ME/CFS u dzieci

Poniższy artykuł został stworzony na podstawie wytycznych ze strony CDC dotyczących diagnozowania ME/CFS u dzieci. Treść jest bardziej kierowana do lekarzy, jednak wierzę, że posiada również wartość dla rodziców dzieci dotkniętych ME/CFS.

Dzieci i młodzież przeważnie doświadczają podobnych objawów ME/CFS jak dorośli, jednak występować mogą pewne różnice

Nietolerancja ortostatyczna (OI)

Dzieci, a szczególnie nastolatki, mają nietolerancję ortostatyczną (zawroty głowy i inne objawy sprowokowane postawą wyprostowaną (na stojąco lub na siedząco)) częściej niż dorośli. Często u nastolatków jest to najbardziej uciążliwym objawem choroby i może pogarszać inne objawy.

Problemy ze snem

Problemy ze snem u małych dzieci mogą widoczne poprzez brak normalnego poziomu energii. U nastolatków chorych na ME/CFS problemy ze snem mogą być trudne do diagnozowania ponieważ w tym wieku młodzież zwykle przeżywa zmiany w cyklu snu. Wielu nastolatków siedzi do późna w nocy i potem rano ma trudności ze wstawaniem. Wymagania szkoły, prace domowe, zajęcia poza szkołą i aktywności towarzyskie też wpływają na sen.

Częste problemy ze snem u dzieci i młodzieży z ME/CFS to:
Trudności z zasypianiem i budzeniem się w nocy
Senność w ciągu dnia
Intensywne i jaskrawe sny

Ból

W przeciwieństwie do dorosłych, dzieci i młodzież z ME/CFS rzadko mają ból w mięśniach lub w stawach. Mogą częściej doświadczać bólów głowy i brzucha. Małe dzieci mogą mieć trudności w
opisywaniu tych objawów. U dzieci, a szczególnie u nastolatków ME/CFS ma swój początek zaraz po ostrym przebiegu choroby, np. grypy lub mononukleozy. U dzieci bywa tak, że choroba ME/CFS zaczyna się stopniowo.

Diagnozowanie ME/CFS u dzieci

Podobnie jak u dorosłych objawy ME/CFS mogą sugerować wiele innych chorób i nie ma konkretnego badania na ME/CFS. Przez to trudno bywa ze zdiagnozowaniem ME/CFS. Ta choroba też
bywa nieprzewidywalna. Objawy mogą się pojawiać i znikać i stopień tych objawów może się zmieniać w czasie. Dla diagnozy ME/CFS wymagany jest okres pół roku choroby. Jednak dzieci i inni pacjenci powinni wcześniej szukać wsparcia medycznego. Innymi słowy dziecko, które ma wszystkie, lub niektóre objawy ME/CFS nie powinno czekać miesiącami zanim pójdzie do lekarza. Przez pół roku prowadzi się badania laboratoryjne i inne działania, np. kolejne wizyty kontrolne, gdzie się bada dziecko pod kątem innych chorób, które dają podobne objawy do ME/CFS, żeby ewentualnie je wyłączyć. Ten okres półroczny również pozwala na to, żeby obserwować dziecko, czy występuje poprawa objawów, co może wskazać na inną chorobę o podobnych objawach. Również bardzo ważne jest wdrożenie leczenia u dziecka wcześniej niż po pół roku i dostosowanie wymagań szkolnych do jego fizycznych możliwości w okresie przed pełną diagnozą.

Żeby zdiagnozować ME, CFS u dziecka, lekarz może podjąć następujące działania:

– zrobić wywiad medyczny z dzieckiem i jego rodziną, wraz z przeglądem przyjmowanych leków i przebytych chorób;
– przeprowadzić dokładne badanie stanu fizycznego i psychicznego pacjenta;
– skierować na badania krwi, moczu i inne badania.

Aby lepiej się zorientować w sprawie choroby dziecka, lekarz może zadać wiele pytań. W zależności od wieku dziecka pytania będą zadawane dziecku, rodzicom/opiekunom dziecka lub obydwóm
(razem lub oddzielnie). Przykładowe pytania:
Co dziecko jest obecnie w stanie robić? Jak to się różni od tego, co było w stanie robić wcześniej?
Od kiedy dziecko wykazuje te objawy?
Czy dziecko czuje się lepiej po wypoczynku lub śnie?
Co sprawia, że dziecko czuje się gorzej? A co powoduje ulgę u dziecka?
Jakie objawy wstrzymują dziecko od robienia tego, co potrzebuje robić lub pragnie robić?
Czy dziecko miewa zawroty głowy? Czy dziecko upada częściej niż kiedyś?
Czy dziecko miewa problemy z pamięcią lub ze skupianiem się?
Co się dzieje, kiedy dziecko próbuje robić to, co kiedyś było dla niego normalne?

Rodzice/Opiekunowie i dzieci mogą prowadzić dziennik. W ten sposób mogą łatwo przypomnieć sobie ważne szczegóły na wizycie kontrolnej. Zapisywanie aktywności i tego, co
prowadzi do pogorszenia objawów u dziecka może pomóc w identyfikowaniu skutków choroby na codzienne zajęcia. Lekarze mogą skierować pacjentów do specjalistów, np. do neurologa, reumatologa, specjalisty od snu, żeby ewentualnie zdiagnozować inne choroby, które mogą powodować podobne objawy. Być może okaże się, że ma inną chorobę, na którą istnieje leczenie. Pacjenci mogą mieć inne choroby i jeszcze oprócz tego chorować na ME/CFS. Leczenie innych schorzeń może spowodować, że pacjent z ME/CFS poczuje się lepiej.

Wiele czynników powoduje trudności w diagnozowaniu ME/CFS, np:
Nie ma badania laboratoryjnego na ME/CFS;
Zmęczenie i inne objawy ME/CFS występują w innych chorobach;
Choroba jest nieprzewidywalna, objawy mogą się pojawiać i znikać;
Typ, liczba i intensywność objawów ME/CFS mogą być bardzo różne w zależności od osoby.

W diagnozowaniu ME/CFS u dzieci i nastolatków, warto pamiętać również o tym, że:

Dzieci i młodzież nastoletnia nie zawsze jest w stanie dokładnie opisać swoje objawy i to, jak się czują.
Rodzice mogą inaczej opisać objawy dzieci, niż jak same dzieci je opisują.

Dzieci z ME/CFS mogą mieć częste nieobecności w szkole, co może być błędnie zrozumiane jako fobia szkolna. W przeciwieństwie do dzieci z fobią szkolną, dzieci chore na ME/CFS źle się czują również w weekendy i święta. Mogą nie być w stanie się zajmować hobby lub brać udział w zajęciach towarzyskich jak dawniej przed chorobą. Mogą również mieć problemy z wykonywaniem zadań szkolnych na czas. Może to być wynikiem problemów z jasnym myśleniem, uczeniem się i pamięcią powodowanych chorobą.

Żródło: https://www.cdc.gov/me-cfs/me-cfs-children/children-symptoms-diagnosis.html?fbclid=IwAR2ZtjVatFaKYudIo_6ZQPE-5LBTReJIiBQT2kWaqxIqUZJsEt3vAWZfI2E

Jeśli uważasz treść strony mecfs.pl za pożyteczną, dowiedz się jak możesz wesprzeć jej rozwój.

Również może Ci się spodobać